Camaro III generacji

Trzecia generacja: 1982-1992

1991 Camaro RS

Chevrolet Camaro III generacji pojawił się w sprzedaży w 1982 roku jako samochód zupełnie odmieniony. Jego konstrukcja nadal opierała się na platformie F-Body jednak zastosowano wiele zmian wizualnych i technicznych. Przede wszystkim samochód otrzymał nowoczesne nadwozie typu Hatchback, w którym tylna szyba została połączona z klapą bagażnika. Camaro oferowane było jako 2 drzwiowe coupe HardTop lub T-Top oraz cabrio. Samochód został można byłoby powiedzieć gruntownie ‘odchudzony’, stał się lżejszy o 227 kg od poprzednika a także nie zapewniał już takich osiągów. Tradycyjne dotąd silniki zasilane gaźnikami zostały zastąpione nowymi jednostkami z wtryskiem paliwa. Obok 3 biegowego automatu zastosowano też 4 stopniową przekładnie automatyczną a dotychczasowego 4 biegowego marala zastąpiono 5 biegową manualną skrzynią biegów. Dostępne były dwa silniki V6 o pojemności 2.8 L i 3.1 L a także dwa V8 5.0 L i 5.7 L z różnymi opcjami zasilania 4bbl (cztero gardzielowy gaźnik), TBI (Tuned Barrel Injection), TPI (Tuned Port Injection). Po raz pierwszy wprowadzono 4 cylindrowy silnik w układzie rzędowym o pojemności 2.5 L nazywany IRON DUKE jednak już w roku 1985 wycofano go z produkcji. Camaro było produkowane w wersjach Z28, Sport Coupe oraz Berlinetta. W 1982 roku Camaro Z28 zostało wybrane jako Pace Car w wyścigach Indianapolis 500 i na tą cześć została też wyprodukowana wersja Z28 Indy 500. W 1985 roku Camaro stało się standardowym samochodem uczestników wyścigów International Race of Champions i na tą okoliczność wypuszczono model IROC-Z. Miał on zmodyfikowane zawieszenie i silnik V8 5.0 L, a od 1987 roku wprowadzono dodatkowo jednostkę o pojemności 5.7 L (350 cali) osiągającą 225 KM. Produkcja tej wersji trwała do 1990 roku. Niestety silniki z mocami przekraczającymi 250 KM przeszły do historii. W samochodzie pojawiły się też 16 calowe koła wprawdzie na początku jako opcja od 1985 roku w Z28 a w IROC-Z były montowane w pakiecie standardowym. Montowano już seryjnie tarczowe hamulce z przodu a w niektórych opcjach dostępne były też z tyłu. W 1986 roku wymogi NHTSA (National Highway Traffic Safety Administration) nałożyły konieczność montowania centralnie umieszczonego dodatkowego światła stopu powyżej lamp tylnych i tak początkowo dodatkowa lampa stopu montowana była centralnie na zewnątrz u góry tylnej szyby a od 1987 roku w tym samym miejscu ale wewnątrz a w niektórych modelach w spojlerze na klapie tylnej. Ponieważ na okres produkcji III generacji przypadały dwie rocznice produkcji modelu w 1987 roku wypuszczono limitowaną serię 20th Anniversary Commemorative Edition a z okazji 25 lecia 25th Anniversary Heritage Package w 1992 roku. Na początku 1991 roku zbudowano też Camaro w wersji specjalnej B4C (Special Service Package) przeznaczonej dla policji. Samochód posiadał specjalne wyposażenie w skład, którego wchodził pakiet 1LE obejmujący między innymi lepsze większe hamulce tarczowe na przedniej i tylnej osi, wysokiej wydajności alternator, usztywnione zawieszenie, chłodnicę oleju skrzyni biegów,  silnik a także wyskalowany do 145 mph licznik powodując tym samym, że samochód uzyskiwał najlepsze osiągi spośród wszystkich Camaro III generacji.